Nasreddin Hocanın koca ömründe ilk defa devlete bir işi düşmüş. Aksilik bu ya, işi bir türlü olmamış. Bir komşusu:
– Hocam, demiş, Ulu Cami’de kırk ikindi kılarsan, o anda işin olur!
Hoca da kırk gün Ulu Cami’ye taşınıp dualar etmiş. Kırkıncı günden sonra bir kırk gün daha geçmiş ama işi olmamış.
Bir gün, sıradan bir mescitte ikindi namazını kıldıktan sonra, komşusu müjdeyi vermez mi?
– Gözün aydın Hocam, duaların kabul oldu!
Hoca, doğru Ulu Cami’ye gidip:
– Ululuğundan utan, demiş, yazıklar olsun sana, evladın kadar olamadın!
