Hikâye bu ya, Nasreddin Hoca daha evleneli bir yıl olmadan karısını doğum sancısı tutmuş. Ebeyi çağırmışlar. Neyse uzatmayalım; karısı doğurmuş, beş dakika geçmeden bir daha doğurmuş; ikiz! Bir daha doğurmuş; üçüz! Bir daha gözün aydın; dördüz! Hoca’nın nevri dönmüş olacak ki bütün mumları üflemiş.
– Aman Hoca, ne yaptın? diyen ebe kadına:
– Ne yapayım demiş, Hoca, ışığı gören geliyor!
